برداشت اهل معرفت از عید
عیدهایى که اسلام تأسیس فرموده است برداشتهاى مختلفى از آن به حسب نظرهاى مختلفى که اهل نظر دارند و به حسب قشرهاى مختلفى که برخورد مىکنند با آن بسیار مختلف است. آن برداشتى که اهل معرفت از عید مىکنند، با آن برداشتى که دیگران مىکنند بسیار مختلف است. آنها بعد از اینکه در ماه مبارک رمضان آن ریاضتها را مىکشند و کشیدند، روز عید روز لقاى آنهاست، لقاء اللَّه است آن روز براى آنها:
الِغَیرِکَ مِن ظُهورِ مالَیْسَ لَکَ
آنها همه چیز را از او مىدانند و آن روز را عید مىکنند براى اینکه بعد از ریاضات یوم ورود است به حضرت. و عید قربان را بعد از اینکه تمام عزیزان خودشان را از دست دادند مهیا براى ملاقات مىشوند. آن هم ملاقات است بعد از اینکه نفس خودشان را کشتند و هرچه عزیز است در راه خدا از آن گذشتند، آن وقت است که روز لقاست. و جمعه هم اجتماعاتى که مسلمین با هم مىکنند مهیا مىشوند اهل معرفت براى لقاء اللَّه. پس برداشت آنها از عید، غیر برداشت ماست و ما هم امیدواریم که به تبع اولیاء خدا به جلوهاى از آن جلوهها برسیم و ذرهاى از آن معارف در قلب ما واقع بشود ..
و امیدواریم که ملت ما همان طورى که جوانان ما تحول پیدا کردند و راه صد ساله را با یک شب پیمودند، این تحول نصیب ملت ما همه بشود. بحمداللَّه نسیمى از این مسائل در این کشور وزیده است، و لهذا پیروزیهایى که ما داریم پیروزیهایى نیست که مال یک ملت چهل میلیونى که داراى هیچ نیست باشد، اینها پیروزىاى است که اسلام براى ما آورده است، خداى تبارک و تعالى به ما عنایت فرموده است. هرکس از شرق و غرب هرچه مىخواهد بگوید، ما راه خودمان را داریم مىرویم. و امیدواریم که این راه را به آخر برسانیم. آنها البته از باب اینکه ناراحت هستند از اینکه دستشان از منافع خودشان در این کشور کوتاه شده است، و خوف این را دارند که از کشورهاى دیگر هم کوتاه بشود، این است که توطئههاى خودشان را مىکنند و خواهند کرد بعد از این، و خداى تبارک و تعالى هم این توطئهها را خنثى خواهد کرد ان شاء اللَّه. و من امیدوارم که به یمن برکات حضرت صاحب- سلام اللَّه علیه و روحى فداه- این کشور، کشور پیشرفتهاى بشود از حیث اخلاق، از حیث دیانت، از حیث معنویات و از حیث همه چیزها، مادیات و همه چیز. و بحمداللَّه ما هر روزى را که مىگذرانیم از روز سابق براى ما بهتر است. و من امیدوارم که این سال بهتر از همه سالها باشد و خداوند همه را توفیق بدهد که قدر نعمتهاى خدا را بدانند و بدانند که همه چیز از اوست. اگر همه چیز را از او دانستند دیگر در هیچ چیز ناراحت نمىشوند. ناراحتیها براى این است که انسان از خودش مىبیند. ما در فقدان عزیزانمان که ناراحت مىشویم براى اینکه، اینها را از خودمان مىدانیم. اگر ما همه را از خدا بدانیم و ببینیم که اینها نعمتى هست که خدا داده، نعمتى هست که خدا مىبرد پیش خودش، شهدا مهمان خدا هستند، اگر اینها را ما واقعاً در قلبمان ادراک بکنیم. عید مىشود براى کسانى که شهید دارند، عید مىشود براى کسانى که مجروح شدند، عید مىشود براى کسانى که در راه خدا عزیزان خودشان را از دست دادند، براى اینکه این عزیزان، عزیزان خدا هستند، اینها همه از او هستند .
صحیفه امام، ج18، ص: 396
