پيام
+
يتيمى فاطمه(س) و حزن و اندوه پيامبر(ص) تسليت | ويژه‌نامه بانوى بى‌حرم http://www.tebyan.net/index.aspx?pid=101131
*ابرار*
90/5/20
حسان
روز دهم ماه مبارک رمضان، روز ارتحال ام المؤمنين حضرت خديجه(س) است. با رحلت ابوطالب و خديجه دو فاجعه عظيم رخ داد به‌طورى که پيامبر به‌شدت بى‌تاب و اندوهگين گرديد. پيامبر اين سال را سال اندوه ناميد، در آن سال پيامبر خانه‌نشين شد و کمتر از خانه بيرون مى‌آمد. هنگام وفات خديجه، حضرت زهرا(س) كه 5 ساله بود به پدر پناه برد و اطراف پدر مى‌چرخيد و مى‌گفت: بابا مادرم کجاست؟
حسان
صلى الله عليكِ يا فاطمة الزهرا ...
حسان
پيامبراكرم(ص) در شأن همسرش خديجه(س) فرمود: سوگند به خدا، پروردگار كسي را بهتر از خديجه نصيبم نكرد. زيرا در حالي كه مردم، كفر مي‌ورزيدند، او به من ايمان آورد؛ در حالي كه مردم تكذيبم مي‌كردند، او مرا تصديق كرد؛ در حالي كه مردم محرومم كرده بودند، او با دارايي‌هاي خود با من مساوات كرد. و خداوند از او به من فرزنداني عطا كرد، كه از ساير همسرانم چنين موهبتي نصيبم نشد.
حسان
در سوگ تو آتشين دلم مادرِ ياس
| هجران تو گشته قاتلم مادرِ ياس
| زهرا به كنارِ قبر تو مي‌گريد
| از ناله‌ي او منفعلم مادرِ ياس
| هر ديده‌ي احمد آسماني ابريست
| از آه نبي مشتعلم مادرِ ياس
| در خلوت دل رسول با خود گويد
| اي چاره‌ي حلِ مشكلم مادرِ ياس
| در ماه خدا اگر عزادار توأم
| الطاف تو گشته شاملم مادرِ ياس | با جلب شفاعت رسول اكرم
| كن در دو جهان تو قابلم مادرِ ياس
*ابرار*
هر ديده‌ي احمد آسماني ابريست | از آه نبي مشتعلم مادرِ ياس:(